воскресенье, 26 января 2014 г.

სონეტი #009

ინგლისურად

01. Is it for fear to wet a widow's eye
02.That thou consum'st thyself in single life?
03.Ah! if thou issueless shalt hap to die,
04.The world will wail thee like a makeless wife;
05.The world will be thy widow and still weep,
06.That thou no form of thee hast left behind,
07.When every private widow well may keep,
08.By children's eyes, her husband's shape in mind:
09.Look what an unthrift in the world doth spend
10.Shifts but his place, for still the world enjoys it,
11.But beauty's waste hath in the world an end,
12.And kept unused the user so destroys it:
13.No love toward others in that bosom sits
14.That on himself such murd'rous shame commits.

კომენტარები

01. To wet a widow's eye = to cause your future wife to weep for you.
03.  issueless = childless, without issue, without children.  shalt hap to = should happen to.
04. The world will wail thee = the world will mourn for you; a makeless wife = a wife without a mate.
05. still = always, continually.
06. That = because;  form of thee = copy or image of yourself, in the form of a child.
07. private - as opposed to the public widow, which is the world.
08. By children's eyes = by looking at her children.
09. Look what = whatever, anything that. an unthrift = a prodigal person, a wastrel, one of extravagant expenditure.
10. Shifts but his place = Simply moves from one place to another. still = continually, always, as in line 5.
11. beauty's waste = the dissipation of beauty, beauty's squandering of itself (by existing and doing nothing and failing to procreate).
13. There is no love in your heart towards others. sits = exists, is present.
14. such murd'rous shame - the shame of not begetting an heir. Rather excessive language for such a fault, one would think, but there is also the sexual innuendo where murderous shame means killing the seed by masturbation, and the exaggerated language thereby takes on a slightly humorous flavour.

თანამედროვე ინგლისურ ენაზე

Is it because you fear to make a widow grieve, that you waste yourself in bachelorhood? Ah, if you should happen to die childless the world will mourn for you like a bereaved widow. The world will be your widow and weep profusely because you have left no copy of yourself behind, while an ordinary widow is able to keep her husband’s memory fresh by looking at her children. Whatever a money-waster spends just moves from one pocket to another and the world continues to enjoy it, but squandered beauty is lost to the world, and by not using it the user destroys it. There is no love for others in the heart of one who murders himself so shamelessly.

პწკარედული თარგმანი ქართულად და რუსულად:

(1-4) იქნებ ქვრივის თვალების დასველების (აცრემლების) შიშის გამოა, რომ შენ ფლანგავ საკუთარ სიცოცხლეს მარტოხელა ცხოვრებაში? ეჰ! შენ თუ უშვილოდ მოგიწევს სიკვდილი, (მაშინ) ქვეყნიერება (წუთისოფელი) შენ დაგიტირებს, როგორც დაქვრივებული (მეწყვილეს გარეშე დარჩენილი) ცოლი.
(5-8) ქვეყნიერება იქნება შენი ქვრივი და გამუდმებით იგლოვებს (იტირებს), რომ შენ მას შენი მსგავსი არ დაუტოვე, რადგან ყოველ ჩვეულებრივ ქვრივს კარგად შეუძლია შეინახოს ხსოვნა შვილების თვალებით თავისი ქმრის იერისა გონებაში.
(9-12) შეხედე, მფლანგველი, რომ ხარჯავს ქონებას, ეს (ქონება) მხოლოდ ადგილს იცვლის, (მთლიანად) ქვეყნიერება კი კვლავაც ინარჩუნებს მას, მაგრამ სილამაზის ფლანგვას დასასრული აქვს ამქვეყნად (იკარგება, არსად გადადის) და მისი არგამოყენების შემთხვევაში, მომხმარებელი ანადგურებას მას (სილამაზეს).
(13-14) ვერ იარსებებს (ვერ დაიბუდებს) სიყვარული სხვების მიმართ იმის მკერდში, ვინც საკუთარ თავს უმზადებს ასეთ სასიკვდილო ბოროტმოქმედებას.

(1-4) Не из боязни ли увлажнить глаза вдовы ты растрачиваешь себя в одинокой жизни? О! если тебе случится умереть бездетным, мир будет оплакивать тебя, как лишенная пары {*} жена.
(5-8) Мир будет твоей вдовой и будет вечно скорбеть, что ты не оставил после себя никакого своего образа, тогда как любая обыкновенная вдова может хранить, вспоминая по глазам детей, облик мужа в своей душе.
(9-12) Подумай: то, что мот тратит в этом мире, только переходит с места на место, так как мир по-прежнему обладает этим, но растрата красоты - это ее конец в мире, и, не используя {**} ее, владелец ее уничтожает.
(13-14) Нет любви к другим в груди у того, кто совершает над самим собой такое убийственное злодеяние.

{*  Согласно  комментаторам,  в этом месте оригинала "makeless" следует читать как "mateless". **  Речь  идет о выгодном использовании, приносящем "проценты", то есть
рождении детей.}

მხატვრული თარგმანები ქართულ ენაზე:

* * *
ალბათ მისთვის, რომ არ აცრემლდეს ქვრივის თვალები,
მარტოობაში მცხოვრებს თავი არ გეცოდება,
მაგრამ თუ მოკვდი, მთელ ქვეყანას შეებრალები
და უნაყოფო ქვრივის მსგავსად შექმნის გოდებას.
იგი იქნება შენი ქვრივი და დაიტირებს
შენი მსგავსების უყოლობას - შენს უშვილობას,
სხვა ქვრივები კი ქმრის სახებად ჩათვლიან შვილებს
და ამ ნუგეშით იშუშებენ თავის ჭრილობას,
ბედოვლათისგან გაფლანგული მაინც დარჩება
მას ადგილს უცვლის ეს სოფელი - მისი მკრეფელი,
სილამაზე კი უსარგებლოდ დაიხარჯება,
თუ უხმარობით სპობს მას მისი მომხმარებელი.

და ვინც უმზადებს თავს ამ სირცხვილს მომაკვდინებელს,
ის განა სხვათა სიყვარულს და ტრფიალს ინებებს?
(თარგმნა გივი გაჩეჩილაძემ)
* * *
გინდა,რომ ქვრივი ააშორო ცრემლსა და ნაღველს.
ცხოვრობ ეულად, სიმარტოვის სიმძიმე გაწევს,
მაგრამ თუ მოდგმა არ დასტოვე და ისე წახველ,
ერთ ქალს კი არა, მთელ ქვეყანას ჩააცმევ ძაძებს.
დაქვრივებული დედამიწა ვერ გადარჩება,
თუკი არავის უანდერძე შენი მშვენება,
ქალის ქვრივობას სანუგეშოდ შვილი დარჩება,
პირმშოს შეხედავს და ქმრის სახე მოეჩვენება.
არ იკარგება ქვეყნად ფული, ტრიალებს მხოლოდ,
რაც შენ დახარჯე, იგი სხვისი გახდა ქონება,
სილამაზეს კი, უნაყოფოს, ეღება ბოლო,
ნერგი თუ არ აქვს, აღარ რჩება არც მოგონება.

ის ვერასოდეს ვერ იქნება სხვისთვის იმედად,
ვინც დასაღუპად თავის თავიც კი გაიმეტა.
(თარგმნა რეზო თაბუკაშვილმა)
* * *
შენ, ალბათ, ნაღვლობ, აცრემლებულ ქვრივს თუ დატოვებ;
შენი სიკვდილით, არ გსურს ერგოს ვინმეს ზიანი,
მაგრამ სიცოცხლეს თუ უშვილოდ დაიმარტოვებ,
შენ თვით საწუთრო გაგაცილებს თვალცრემლიანი.
შენ თვით სამყაროს დააქვრივებ უიმედობით,
თუკი არავინ დაუტოვე მას შენი მსგავსი,
ქმარდაკარგული ქალი ხარობს მხოლოდ დედობით,
შვილია მისთვის წარსულის და მომავლის არსი.
ქონების ფლანგვით გამფლანგველი ჰპოვებს იმედებს,
რომ ფულის ნაცვლად ის პატივის არის მძებნელი;
სილამაზეს კი გასაფლანგად როცა იმეტებს,
უაზროდ კარგავს გამეტებულს გამმეტებელი.

მას გული სხვისკენ სიყვარულით ვერ გაექცევა,
ვინც საკუთარ თავს, როგორც მკვლელი, ისე ექცევა.
(თარგმნა ალექსანდრე ელერდაშვილმა)


მხატვრული თარგმანები რუსულ ენაზე

Из страха вызвать слезы у вдовы
Себя ты истощаешь одиноко?
Но, без потомства умирая, ты
Вдовой оставишь мир земной, глубоко
Скорбящей, что унес ты, уходя,
Твой несравненный лик с собой в могилу.
Ведь плач у вдов при взгляде на дитя,
В котором жив опять покойник милый,
Сменяется улыбкою. Утрата,
Случившись здесь, там прибылью всплывет.
Но с красотой не так: ей нет возврата,
Когда она бесплодно отцветет.

В том нету места для любви к другим,
Кто беспощаден так с собой самим.
(Перевод М. Чайковского)
* * *
Не из боязни ль горьких слез вдовы
Отшельничество избрано тобою?
Но коль бездетен ты умрешь - увы!
То станет целый мир твоей вдовою.
И будет горько плакать он, что ты
Подобья не оставил никакого,
Тогда как мужа милого черты
В чертах своих детей находят вдовы.
Все то, что расточает в мире мот,
Меняя место, в мир идет обратно,
Но красота бесплодная пройдет
И без толку погибнет безвозвратно.

Не будет у того любви к другим,
Кто надругался над собой самим.
(Перевод А.М. Финкеля)
* * *
Должно быть, опасаясь вдовьих слез,
Ты не связал себя ни с кем любовью.
Но если б грозный рок тебя унес,
Весь мир надел бы покрывало вдовье.
В своем ребенке скорбная вдова
Любимых черт находит отраженье.
А ты не оставляешь существа,
В котором свет нашел бы утешенье.
Богатство, что растрачивает мот,
Меняя место, в мире остается.
А красота бесследно промелькнет,
И молодость, исчезнув, не вернется.

Кто предает себя же самого -
Не любит в этом мире никого!
(Перевод С. Я. Маршака)

понедельник, 13 января 2014 г.

სონეტი #008

ინგლისურად

01. Music to hear, why hear'st thou music sadly?
02. Sweets with sweets war not, joy delights in joy:
03. Why lov'st thou that which thou receiv'st not gladly,
04. Or else receiv'st with pleasure thine annoy?
05. If the true concord of well-tuned sounds,
06. By unions married, do offend thine ear,
07. They do but sweetly chide thee, who confounds
08. In singleness the parts that thou shouldst bear. 
09. Mark how one string, sweet husband to another,
10. Strikes each in each by mutual ordering;
11. Resembling sire and child and happy mother,
12. Who, all in one, one pleasing note do sing:
13. Whose speechless song being many, seeming one,
14. Sings this to thee: 'Thou single wilt prove none.'

კომენტარები

01. Two interpretations are given of this: a) You are yourself like music to listen to, so why do you respond to it sadly? b) Why is it that, when there is music to listen to, you are saddened by it?
02. Sweet (things) and joy are inherently harmonious, they do not fight against themselves.
04. annoy = that which annoys or irks you, annoyance.
06. unions = marriages, harmonies, coun. offend = vex, displease.
07. They = the concord of sounds, the musical notes. sweetly chide = gently criticise or reprimand. confounds = destroys, mixes together in confusion. From the Latin confunder 'to pour together'.
08. the parts that thou shouldst bear = the parts you should play in married life, or, using the musical imagery, in music, by playing an instrument.
10. each in each = each string in each course. Only adjacent strings in the same course could physically strike each other. mutual ordering - this could refer to the positioning and sequential movement of the fingers, or it could be a reference to the ordered harmony of the music.
14. prove = turn out to be, become.

თანამედროვე ინგლისურ ენაზე

Why do you, who are music to listen to, listen to music sadly? Sweet things don’t quarrel with sweet things, and joyful things delight in joyful things. Why do you love something that you don’t enjoy, or get pleasure from something that causes you pain? If the true harmony of well-tuned sounds, married to each other in counterpoint, offends your ear, it is gently reprimanding you because by staying single you are denying the part you should play. Remember that one string reverberates with the others to produce rich music, like father and child and happy mother in a family, who all sing together in pleasing harmony. Their instrumental performance is a unity, although made up of many parts, and make this point, in music, to you: ‘Being single you will be nothing.

პწკარედული თარგმანი ქართულად და რუსულად:

(1-4) (თავად) მოსასმენო მუსიკავ, რატომ ხარ სევდიანი მუსიკის მოსმენისას? სიტკბოება არ ეომება სიტკბოებას, სიამეს ახარებს სიამე; (მაშ) რატომ გიყვარს შენ ის, რასაც ითვისებ უსიამოდ, ან კიდევ (რად) ითვისებ სიამით შენთვის მომაბეზრებელ რამეს?
(5-8) თუ სწორი (ჰარმონიული) შეხმატკბილება კარგად მომართული (აწყობილი) ხმების (სიმების), ქორწინებით დაკავშირებულების, შენს სმენას შეურაცხყოფენ, ეს იმიტომ, რომ ისინი ნაზად გსაყვედურებენ შენ, ვინც მარტოობაში ანადგურებ იმ (მუსიკალურ) პარტიას, რომლის შესრულებაც შენ გევალება.
(9-12) დააკვირდი, თუ ერთი სიმი, ტკბილი მეუღლე მეორისა, როგორ ეხება სხვას (ერთმანეთში ჩახლართვით) საერთო წესრიგის (ჰარმონიის) შესაქმნელად და ამით ემსგავსებიან ბატონს (მამას) და შვილს და მის ბედნიერ დედას და ყველანი ერთად მღერიან ერთ სამხიარულო სიმღერას.
(13-14) მათი უსიტყვო სიმღერა, ბევრი ჰანგი რომ არის, მაგრამ ერთ ჰანგად რომ ჩანს, შენ ამას გიმღერიან: ”შენ მარტო ყოფნით არაფერი იქნები”.

(1-4) (Сам) музыка для слуха, почему ты печалишься, слыша музыку? Приятное не воюет с приятным, удовольствие радуется удовольствию; почему же ты любишь то, что принимаешь неохотно, или же принимаешь с радостью то, что тебе досадно?
(5-8) Если верное созвучие хорошо настроенных струн [звуков], соединенных в [брачные] союзы, оскорбляет твой слух, так это потому, что они мягко упрекают тебя, губящего в безбрачии [музыкальные] партии, которые ты должен исполнить.
(9-12) Смотри, как струны, одна - любезный супруг другой, ударяют, каждая с каждой во взаимном порядке, напоминая родителя, ребенка и счастливую мать, которые, все как один, поют одну радостную ноту.
(13-14) Их песня без слов, в которой несколько голосов кажутся одним голосом, поет тебе: "Ты один окажешься ничем".

მხატვრული თარგმანები ქართულ ენაზე:

* * *
შენ ხარ მუსიკა და რად უსმენ მუსიკას სევდით?
სიხარული ხომ სიხარულით ყოველთვის ხარობს?
რამ შეგაყვარა ასე მძაფრად მწუხარე ბედი,
რად ეწაფები ასე ხარბად წუხილის წყაროს?
იქნებ თანხმობა შეწყობილი სხვადასხვა ხმების
ამ შეთანხმებით ულმობელად გიშფოთებს სმენას?
იქნებ მწყობრ ხმათა ერთიანი ლხენით და შვებით
გრძნობ მტკივნეულად მარტოხელა ცხოვრების დენას?
მიუგდე ყური - ჩამოეხსენ მცირე ხნით სევდას -
ერთი მეორის ჟღერას როგორ შეეფერება,
როგორ გაგონებს მამას, შვილს და ბედნიერ დედას
მათი სიმღერა და საერთო ბედნიერება!

თითქოს უსიტყვოდ, მაგრამ ერთხმად შენ გიმღერიან:
"ვინც მარტოდ რჩება, ის ამქვეყნად არაფერია!"
(თარგმნა გივი გაჩეჩილაძემ)
* * *
მუსიკის ხმების გაგონება რატომ განაღვლებს,
როცა თავად ხარ შენ მუსიკის გამომსახველი!
რატომ გაღონებს სიხარული, რაც სულს ანახლებს,
და ასე რატომ გახალისებს მწარე ნაღველი?!
როცა ერთმანეთს შეწყობილი ჟღერენ ჰანგები,
ტკბილხნოვანებით გული რად გაქვს ნაიარევი?
ალბათ ჰანგებში საყვედური გესმის განგების,
ქვეყნად რომ ასე კენტად დაიარები.
გესმის?! ნამდვილი ტრფიალია სიმების ხმაში!
ყური დაუგდე შეთანხმებულ ჟღერას სამხმიანს,
თითქოს დედ-მამას აჰყოლია პატარა ვაჟი
და შენს სასმენად ერთ სიმღერას შემოსძახიან.

,,ვისაც არა სურს თავის ბედის სხვასთან გაყოფა,
ამ ქვეყანაზე ყოფნა არის არყოფნა”.
(თარგმნა რეზო თაბუკაშვილმა)
* * *
ნეტავ რას ნაღვლობ, როცა ანდობ მუსიკას სმენას,
მის სიტკბოებას რატომ ხვდები სევდის ჰანგებით?
ეგებ ის გიყვარს, რაც განიჭებს შეუცნობ წყენას,
ეგებ სიამე სატანჯველად გექცა განგებით?
ეგებ საყვედურს გეუბნება აქ ყველა ბგერა,
მწარე სიცხადე ეგებ ამხელს ფარულ იარებს,
ეგებ აქ მაინც ის სიმართლე გესმის და გჯერა,
რომ მარტოობა შენ სიკეთეს ვერ გაზიარებს.
შეხედე, სიმმა როგორ შექმნა სხვა სიმთან წყვილი,
როგორ დაიწყო სიმებს შუა ჰანგმა თარეში,
ერთად ამღერდა თითქოს მამა, დედა და შვილი
ბედნიერების აუმღვრეველ სიანკარეში.

და, ალბათ, გესმის, რასაც მღერის სამი არსება,
რომ მარტოობა შენთვის სიკვდილს დაემსგავსება.
(თარგმნა ალექსანდრე ელერდაშვილმა)


მხატვრული თარგმანები რუსულ ენაზე

Звук музыки тебе печаль внушает.
Но почему? Цветок цветку ведь друг?
Зачем же любишь то, что огорчает,
И рад тому, что мучит, как недуг?
Когда согласье сладкопевных звуков
В созвучьи нежном тяготит тебя,
Оно ворчит, - как дед на милых внуков, -
Что ты живешь, лишь сам себя любя.
Заметь, что струнный звук всегда в другом
Находит отклик в стройном сочетаньи,
Как мать, отец, дитя - всегда в одном
Созвучьи шлют хваленье мирозданью.

Слив голоса, без слов, все за одно,
Они поют: "бездетный, ты ничто"!.
(Перевод М. Чайковского)
* * *
Ты - музыка, но почему уныло
Ты музыке внимаешь? И зачем
Ты с радостью встречаешь, что не мило,
А радостному ты не рад совсем?
Не потому ли стройных звуков хоры
Аккордами твой оскорбляют слух,
Что кротко шлют они тебе укоры
За то, что ты один поешь за двух.
Заметь, как дружно, радостно и звонко
Согласных струн звучит счастливый строй,
Напоминая мать, отца, ребенка,
В единой ноте сливших голос свой.

Тебе поет гармонии поток:
"Уйдешь в ничто, коль будешь одинок".
(Перевод А.М. Финкеля)
* * *
Ты - музыка, но звукам музыкальным
Ты внемлешь с непонятною тоской.
Зачем же любишь то, что так печально,
Встречаешь муку радостью такой?
Где тайная причина этой муки?
Не потому ли грустью ты объят,
Что стройно согласованные звуки
Упреком одиночеству звучат?
Прислушайся, как дружественно струны
Вступают в строй и голос подают, -
Как будто мать, отец и отрок юный
В счастливом единении поют.

Нам говорит согласье струн в концерте,
Что одинокий путь подобен смерти.
(Перевод С. Я. Маршака)

четверг, 9 января 2014 г.

სონეტი #007

ინგლისურად

01. Lo! in the orient when the gracious light
02. Lifts up his burning head, each under eye
03. Doth homage to his new-appearing sight,
04.Serving with looks his sacred majesty; 
05. And having climb'd the steep-up heavenly hill,
06. Resembling strong youth in his middle age,
07. Yet mortal looks adore his beauty still,
08. Attending on his golden pilgrimage:
09. But when from highmost pitch, with weary car,
10. Like feeble age, he reeleth from the day,
11. The eyes, 'fore duteous, now converted are
12. From his low tract, and look another way:
13. So thou, thyself outgoing in thy noon
14. Unlooked on diest unless thou get a son.

კომენტარები

01. the orient = the east; the gracious light = the sun.
02. each under eye = each dweller on earth, under the sun.
03. Doth homage to = pays homage to, worships, bows down, as humans do figuratively before the sun, lest they be dazzled by it.
05. The chariot of the sun, driven by Phoebus in Greek mythology, climbs up the steep slope of the sky. steep-up = inclined steeply upwards.
06. If his refers to the sun, the meaning is that the sun, in his middle path, resembles a strong youth.
07. mortal looks = the looks of mortals, also looks which are mortal.
08. Attending signifies performing the duties of an attendant or servant. pilgrimage = any long journey, but especially one undertaken to a religious shrine.
09.  highmost pitch = topmost point, zenith. weary car = weary chariot of the sun (in practice the horses which pulled it would be weary, having climbed the steep up heavenly hill).
10. The image is that of old age stumbling and falling.
11. 'fore = before. now converted are = now are turned away, averted.
12. tract = pathway, track. The sun is now low in the sky, ready to plunge once more beneath the horizon.
13. So thou = you, my beloved, the fair youth; outgoing = extinguishing or being extinguished.
14. Unlooked on diest = You and your race will die out unmarked and unnoticed.

თანამედროვე ინგლისურ ენაზე

Look! In the east when the glorious sun raises his burning head, all men’s eyes pay tribute to his new, fresh appearance, serving his majesty with looks of awe. And having climbed that steep hill to heaven like a strong youth in the prime of life, mortals still worship his beauty as they watch his golden climb into the sky. But when he staggers away, old and feeble, from his highest point with weary horses, the eyes that were dutiful before, now turn away from him and look elsewhere. So you, yourself, declining from your noonday glory, will die disregarded, unless you beget a son.

პწკარედული თარგმანი ქართულად და რუსულად:

(1-4) შეხედე! როცა აღმოსავლეთში კეთილმოწყალე მნათობი ამოწევს თავის მცხუნვარე თავს, ყველა თვალი ქვემოდან პატივს მიაგებს ამ ახლადმოვლენილ სანახაობას და ემსახურება მზერით მის წმინდა სიდიადეს.
(5-8) და როცა ის აძვრება (აცოცდება, ამაღლდება) ციცაბო ციურ მთაზე და დაემსგავსება ძლიერ ახალგაზრდობას თავისი ასაკის შუაში (ანუ გაფურჩქვნის ხანაში), მოკვდავთა მზერა კვლავაც თაყვანს სცემს მის მშვენიერებას და მიაცილებს (მზერით) მის ბრწყინვალე (ოქროცურვილ) მოგზაურობას.
(9-12) მაგრამ როცა ის უმაღლესი წერტილიდან დაძველებული ეტლით (სამგზავრო საშუალებით), როგორც დაჩაჩანაკებული ასაკი, ბარბაცით შორდება დღეს, (ის) თვალები, ადრე რომ მორჩილებდნენ, ახლა მოშორებულნი არიან მის დაბლა დაშვებულ გზასავალს და სხვა მხარეს იცქირებიან,
(13-14) ასევე შენც, ახლა საკუთარ შუადღეში რომ ხარ შესული, მოკვდები უყურადღებოდ, თუკი შვილი (ვაჟი) არ იყოლიე.

(1-4) Гляди: когда на востоке благодатное светило поднимает пылающую голову, внизу все глаза отдают почести этому новоявленному зрелищу, служа взглядами его священному величеству;
(5-8) и когда оно взобралось на крутой небесный холм, напоминая крепкого молодого человека в расцвете лет, взгляды смертных по-прежнему любуются его красотой, сопровождая его блистательное (золотое) путешествие;
(9-12) но когда с высшей точки, на изношенной [утомленной] колеснице, как дряхлая старость, оно, шатаясь, покидает день, глаза, прежде преданные, отворачиваются от этого низкого участка пути и глядят прочь.
(13-14) Так и ты, теперь вступающий в свой полдень, умрешь, никому не нужный, если только не заведешь сына.

მხატვრული თარგმანები ქართულ ენაზე:

* * *
ხედავ? მნათობი მაღლა იწევს ალმოდებული!
ყოველი თვალი უმზერს ნათლის ამობრძანებას,
ყოველი არსი სალამს უთვლის აღტაცებული
და მის ღვთაებრივ სახეს კრძალვით ეთაყვანება.
როგორც ცხოვრების შუადღისას ვაჟკაცი მძლავრი,
არ ერიდება შუა ციდან თავის ჩვენებას,
ოქროს ეტლიდან გადმოგვცქერის ციური მგზავრი
და მოკვდავ თვალებს ტრფობით ავსებს მისი მშვენება.
მაგრამ როდესაც უმაღლესი ზეციდან იგი
დაბლა ეშვება და დაღლილი ვერ იკრებს ძალას,
პირს მიაბრუნებს მოთაყვანე ყოველი იქით,
და ზურგშექცევით მისკენ მდგარი სახესა მალავს.

შენც ასე წახვალ. შუადღის ჟამს მისებრ ძლიერო,
თუ არ დატოვე ქვეყნად ვაჟი სამაგიერო.

(თარგმნა გივი გაჩეჩილაძემ)
* * *
ხედავ მეწამულ განთიადის გასხივოსნებას?
ცამ მოახურა ანთებული რიდე ბუნებას,
მზის ჩირაღდანი გულს იტაცებს,როგორც ოცნება,
მიწაც შეჰყურებს უზენაეს დიდებულებას.
როდესაც მნათობს, ცის უმაღლეს წვერზე აყვანილს
შუადღისპირას შეეტყობა დავაჟკაცება,
მოკვდავთა მზერა მაინც მისკენ ილტვის თაყვანით,
მისი რონინი, ღვთაებრივი, გყოფნის განცდებად.
მაგრამ როდესაც კაბადონი დაიბინდება
და მზე ბებერი ნაპრალებში კვდება წვალებით,
მაშინ არავის აგონდება მისი დიდება
და მზერას უკვე იტაცებენ სხვა მწვერვალები.

მალე ჩაქრება იმ მზესავით შენი მნათობიც,
რადგან უშვილოდ რჩები შენი უნიათობით.

(თარგმნა რეზო თაბუკაშვილმა)
* * *
აგერ, მნათობმა გაახილა ზეცაში თვალი,
ამოაფრქვია აღმოსავლეთს სხივთა მძივები,
მერე თვისსავე სინათლეში მოხატა კვალი,
საწუთროს თაღზე სიდიადით ნალივლივები.
მერე შუადღის დაბრძენებით დამშვენებულმა,
ვეღარ მოირგო ყმაწვილური ვნება-სურვილი
და, ვით მოკვდავმა, სილაღეში თავაშვებულმა,
კვლავაც განაგრძო გზა-სავალი ოქროცურვილი.
მერე დაეშვა... ვეღარც ყელი მოიღერა და
გარდუვალობას ვეღარც ასცდა ბნელი ქაოსის,
სადღაც მიღმიერ სამყაროსკენ ტყორცნა მზერა და
ვეღარაფერი მოიტოვა სააქაოსთვის.
   
შენც, ვით მნათობმა, არ მიანდო გზას სიმარტოვე
და სიკვდილამდე ერთი შვილი მაინც დატოვე.
(თარგმნა ალექსანდრე ელერდაშვილმა)


მხატვრული თარგმანები რუსულ ენაზე

Когда поутру благодатный свет
Вздымает лик свой пламенный с востока,
Все взоры шлют восторженный привет
Величию всевидящего ока.
Достигнув до вершин пути, оно,
Подобно юности в поре расцвета,
Опять красой для смертного полно,
Все в золоте полуденного света.
Но чуть оно, как путник утомленный,
Начнет сходить к земле, к разлуке с днем,
То ум людской, бывало, восхищенный,
Теперь уже не думает о нем.

Так в старости умрешь ты, позабыт,
Коль облик твой твой сын не воскресит.
(Перевод М. Чайковского)
* * *
Ты посмотри: когда, лаская глаз,
Встает светило с ложа своего,
Все на земле поют хвалу в тот час
Священному величию его.
Когда ж оно небесной крутизной
Спешит, как юность зрелая, в зенит,
То каждый взор, пленен его красой,
За золотым путем его следит.
Но в час, когда оно, закончив путь,
Расставшись с днем, свергается в закат,
Никто не хочет на него взглянуть,
И обращен небрежный взор назад.

И ты, когда тебя не сменит сын,
Свой полдень пережив, умрешь один.
(Перевод А.М. Финкеля)
* * *
Пылающую голову рассвет
Приподымает с ложа своего,
И все земное шлет ему привет,
Лучистое встречая божество.
Когда в расцвете сил, в полдневный час,
Светило смотрит с высоты крутой, -
С каким восторгом миллионы глаз
Следят за колесницей золотой!
Когда же солнце завершает круг
И катится устало на закат,
Глаза его поклонников и слуг
Уже в другую сторону глядят.

Оставь же сына, юность хороня.
Он встретит солнце завтрашнего дня!
(Перевод С. Я. Маршака)